Wat is de betekenis van Infarct?

een infarct is een medische aandoening waarbij bloedtoevoer naar een deel van het hart wordt afgesneden, wat kan leiden tot schade aan het hartweefsel. Infarcten worden meestal veroorzaakt door bloedstolsels in de bloedvaten die het hart voeden, wat kan leiden tot een hartaanval. Symptomen van een infarct kunnen onder meer zijn: - pijn op de borst...

infarct - Zelfstandignaamwoord 1. (medisch) afsterving van weefsel ten gevolge van verstopping van een ader of slagader

(uitspraak: in-FARKT) Zie (ook) hartinfarct, herseninfarct

Een weefselgebied dat beschadigd of afgestorven is geraakt ten gevolge van inadequate bloedtoevoer.

[v. Lat. infarctus = volgestopt, van in- = erin, en farcire, farctum = volstoppen, opvullen] afsterven van weefsel (necrose) als gevolg van een stoornis in de bloedcirculatie.

afsterving van een weefsel door belemmering in de bloedtoevoer

een gedeeltelijk weefselversterf ten gevolge van een belemmering in de toevoer van bloed, meestal door trombose, b.v. hartinfarct; zie trombose.

afsluiten van een slagader, meestal door embolie. Dikwijls in hart, longen, nieren, milt, hersenen, enz. Het weefsel, dat door de verstopte ader verzorgd wordt, sterft af en wordt aangevuld met littekenweefsel.

(L., infarctus = volgepropt), weefselversterf als gevolg van storing in de bloedvoorziening. Rood-infarct: een grote ader is afgesloten, het bloed kan niet meer wegstromen. Weefsel raakt vol en sterft af. Wit-infarct: toevoerende slagader raakt verstopt, weefsel sterft af, ➝ hartinfarct.