Wat is de betekenis van Incubatie?

incubatie - Zelfstandignaamwoord 1. (medisch) het sluimeren van een ziektekiem Woordherkomst Naamwoord van handeling van incuberen met het achtervoegsel -atie

in de medische wetenschap is dit de tijd tussen geïnfecteerd raken met een ziekte en het tijdstip dat de symptomen zich openbaren. Eysenck gebruikt de term om het ‘innestelen’ van een onnatuurlijke respons te duiden.

incubatie - Zie uitbroeden.

[Lat. incubatio, van incubare, -atum = ergens op liggen] broedtijd, het geïnfecteerd zijn zonder dat de ziekte nog uitgebroken is; -tijd, tijd tussen besmetting en het uitbreken van de ziekte.

(inkubatie) broeiing

(<Lat.), v., broeiing.

v. het zitien; het broeden; broeitijd; het onder de leden hebben v. e. ziekte; ~ orakel, o. tempelslaap met droomorakel.

noemde men in de Oudheid het slapen (Lat.: cubare, liggen, slapen) in tempels op de vellen van pasgeofferde dieren, om alzo met voorspellende dromen te worden begunstigd. Dit geschiedde bij de Grieken en Romeinen vooral in de tempel van Asklepios, om in de droom te weten te komen, welke middelen men ter genezing moest aanwenden. Somtijds ook...

Een der vele middelen in de Antieke godsdienstwereld om antwoord te verkrijgen van een orakel. Men legde zich dan te slapen in den tempel of in de galerij van den tempel. En in den daar volgenden droom kwam het verlangde zgn. antwoord der godheid.