Inclinatie
Asrichting van een gebitselement loodrecht ten opzichte van de kaakwal.
Wat is de betekenis van inclinatie?
Nederlandstalige WikiWoordenboek
Wiktionary (2019)
inclinatie
inclinatie - Zelfstandignaamwoord 1. (natuurkunde) hoek van een vrij zwevende magneetnaald met het vlak van de horizon 2. hoek die het baanvlak van een hemellichaam maakt met ecliptica 3. geneigdheid, genegenheid, neiging Woordherkomst Naamwoord van handeling van inclineren met het achtervoegsel -atie Verwante begrippen...
Groot woordenboek der Nederlandse taal
Van Dale Uitgevers (1950)
Inclinatie
(<Fr.-Lat.), v. (-s, ...tiën), 1. vooroverbuiging; 2. helling; de inclinatie der magneetnaald de hoek die een vrij zwevende magneetnaald maakt met het vlak van de horizon ; — (kosmogr.) hoek die het baanvlak van een hemellichaam maakt met de ecliptica ; 3. (fig.) geneigdheid, lust (tot); — liefde, genegenheid : ik ge...
Vreemde woorden in de natuurkunde en namen der chemische elementen
Prof. Dr. P.H. van Laer (1949)
Inclinatie
(Lat. inclindtia = buiging; inclindre (ergens heen) buigen; < → in(1), + dinare = Gr. klinein = neigen, buigen). Magnetische inclinatie is de hoek die de richting der veldsterkte van het magnetische veld der aarde maakt met het horizontale vlak; ontdekt in 1544 door Hartmann (1489= 1564). Gilbert (1540-1603) gebruikte voor deze afwijking de...
De Kleine Winkler Prins
Winkler Prins (1949)
Inclinatie
(1), afwijking v. d. magneetnaald uit het horizontale vlak. Aan de evenaar is de I. zeer gering, aan de polen is ze zo groot dat de magneetnaald een verticale stand tracht in te nemen.
Gerelateerde zoekopdrachten