identiteitsbewijs
identiteitsbewijs - Zelfstandignaamwoord 1. een document waaruit de identiteit van iemand blijkt ♢ Zij moesten hun identiteitsbewijzen tonen. Woordherkomst samenstelling van identiteit en bewijs met het invoegsel -s-
Wat is de betekenis van identiteitsbewijs?
Woordenboek Nederlandse termen van Bibliotheek en documentaire informatie
dr. P.J. van Swigchem en E.J. Slot (1990)
identiteitsbewijs
wettig document waaruit iemands identiteit blijkt, zoals een paspoort of rijbewijs. - persoonsbewijs; legitimatiebewijs.
Groot woordenboek der Nederlandse taal
Van Dale Uitgevers (1950)
Identiteitsbewijs
o., 1. het bewijs van volkomen overeenstemming, van gelijkheid; 2. gelegaliseerde kaart waaruit iemands identiteit blijkt; zij moet voorzien zijn van een deugdelijke afbeelding, een korte omschrijving van het uiterlijk, alsmede van de handtekening van de betrokken persoon.
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal
M. J. Koenen's (1937)
identiteitsbewijs
o. -bewijzen; bewijs, dat men de persoon is, waarvoor men zich uitgeeft; zie eenzelvigheid.
Gerelateerde zoekopdrachten