Wat is de betekenis van Hoovaardig?

van 't Middelned. hoovaerde, en dit uit hoo — hoog (Duitsch nog hoh) en vaerde gang, gedrag, leven.

van ’t Mnl. hoovaerde en dit uit hoo = hoog (vgl. ’t Hgd. hoh) en vaerde = gang, gedrag, leven (van ’t w.w. varen = gaan, leven, waarvan ook vaart, bijv. welvaart).

HOOVAARDIG, bn. bw. (-er, -st), trotsch, hoogmoedig: wees maar niet hoovaardig op wat gij gedaan hebt; — hij is zoo hoovaardig dat hij stinkt. uitermate hoovaardig. HOOVAARDIGHEID, v. hoovaardij. HOOVAARDIGLIJK, bw. op hoogmoedige wijze.

zie Hoogmoedig.

Hoovaardig, bn. en bijw. (-er, -st), *-LIJK, bijw. trotsch, ijdel, verwaand. *-HEID, v. gmv. trotschheid; ijdelheid, verwaandheid. *...DIJ, v. gmv. ingebeelde trots.