Wat is de betekenis van Holisme?

Klankschalen worden soms voorzien van het holistisch etiket, want dat verkoopt goed. De totale persoon zou in al zijn facetten aan bod komen binnen deze ‘Nieuwe Wetenschap’. Voor- en tegenstanders reageren fanatiek zeker als geloofsartikels en medische aspecten ter discussie staan. Het op een hoopje gooien van biologische leer, exotische rituelen,...

holistische leer. leer waarbij men tracht te begrijpen of te handelen vanuit het besef van het grotere, onlosmakelijke geheel van onderling samenhangende en samenwerkende delen of processen. De term is in 1926 gemunt door de Zuid-Afrikaanse staatsman, generaal en filosoof Jan Christian Smuts (1870-1950). Voorbeelden: Holisme b...

holisme - Zelfstandignaamwoord 1. theorie dat er een samenhang bestaat in de werkelijkheid die enkel uit een beschouwing van het geheel blijkt en niet terug te vinden is in de onderdelen Woordherkomst Afleiding van het Griekse holon (het geheel) met het achtervoegsel -isme

[v. Gr. holos = geheel] (fil.) neiging in de natuur tot vorming van gehelen die meer zijn dan de som hunner delen door scheppende evolutie.

levensbeschouwing die de nadruk legt op de totaliteit van het organisme

De opvatting (die men in veel varianten kan tegenkomen) dat het functioneren van de delen van bepaalde entiteiten (bijvoorbeeld organismen) slechts kan worden begrepen door het functioneren van de entiteit als geheel te bestuderen. E. Nagel, The Structure of Science, 1961, pp. 380-397. (Kritische analyse van een aantal holistische thesen.)

holisme - Theorie waarbij een geheel niet kan worden geanalyseerd zonder dat men overblijft met de som van de delen of zonder dat het geheel wordt gereduceerd tot afzonderlijke elementen.

(G., holos = geheel), leer om het leven te verklaren; benadrukt het geheel van het organisme, dat als geheel meer is dan de som van de delen. Delen zijn, zonder het geheel te schaden, vervangbaar.

leer dat alles in die lig v/d omvattende geheel gesien word.