Hokkerig
bn. (-er, -st), vol hokken of kleine ongeschikte vertrekken: een hokkerig huis.
J.H. van Dale (1898)
HOKKERIG, bn. (-er, -st), vol hokken of kleine ongeschikte vertrekken: een hokkerig huis. HOKKERIGHEID, v.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: