Wat is de betekenis van hemeralopie?

hemeralopie - Zelfstandignaamwoord 1. (medisch) nachtblindheid Woordherkomst afgeleid van het Griekse 'hémera' (dag) met het achtervoegsel -opie

Dagblindheid. Geheel of gedeeltelijk onvermogen om te zien bij daglicht of bij heldere verlichting en men ziet beter bij gedempt licht.

(Gr. kimera = dag, opsis = gezicht) nachtblindheid (‘dagziendheid’), in het bijzonder vertraagde donkeradaptatie. Volgens de Griekse mythologie ontsproten bij het ontstaan van de wereld uit Chaos twee kinderen: Erebos (onderwereld) en Nux (nacht). Hun echtverbintenis werd gezegend met twee dochters: Aether (licht) en Heme...

(Gr. hèntera = dag; opsis = het gezichtsvermogen) Nachtblindheid (dagziendheid), in het bijzonder vertraagde donker-adaptatie. Volgens de Griekse mythologie ontsproten bij het ontstaan van de wereld uit Chaos twee kinderen: Erebus (onderwereld) en Nyx (nacht). Hun echtverbintenis werd gezegend met twee dochters: Aether (licht) en Hemera (da...

[v. Gr. hèmera = dag, en alaos = blind] nachtblindheid, het normaal zien overdag, maar praktisch niets in zwak licht. (Door fout in afl., nl. van de stam op = zien i.p.v. alaos, zijn de bet. van hemeralopie en nyctalopie, z.a., verwisseld).

betekent letterlijk (Gr.) dagblindheid, maar wordt juist altijd voor nachtblindheid (nyctalopie) gebruikt; vgl. nyctalopie.

zie nachtblindheid *.

v. nachtblindheid.

Nachtblindheid, toestand, waarin bij dag goed, ’s avonds (of in ’t algemeen bij zwakke belichting) slecht wordt gezien. Komt voornamelijk voor bij troebelingen in het oog en bij de met pigment-afzetting gepaard gaande netvliesontsteking.