Wat is de betekenis van heem?

heem - Zelfstandignaamwoord 1. (verouderd) woonplaats, geboortegrond 2. besloten erf 3. (in België) eigen ruimte van een jeugdorganisatie, honk 4. (alleen als verkleinwoord) huiskrekel, zie heempje heem - Zelfstandignaamwoord 1. (wetenschap) complexe verbinding met een centraal ijzerion en een porfy...

ook: haem [v. Gr. haima = bloed] de rode kleurstof in de rode bloedlichaampjes.

➝ haem.

(Fr.: Idem). Eigenlijk: erf, vgl. boerehiem. Komt in de vorm um veel voor als plaatsnaamuitgang (bijv. Jellum, Mantgum, Tjummarum). Deze plaatsnamen kunnen echter op tweeërlei wijze verklaard worden. De meeste bevatten een mansnaam (bijv. Jelle) en betekenen dan ‘het erf van Jelle en zijn geslacht’. Sommige um-namen zijn op te va...

is het erf rondom het woonhuis en de schuur van een boerderij. Meestal wordt hiertoe ook gerekend het erf achter de boerderij. Op het h. worden vaak een bijschuur of karschop, kippenhok, mestvaalt en gierkelder, groenvoedersilo’s, aardappelsilo en aardappelhopen geplaatst. Daarnaast blijft dan een vrijc ruimte voor het verkeer.

s.n., hiem (it); (v. boerderij), hoarnleger (it), hieming(e).

o., besloten erf rondom een boerenwoning: huis en heem, huis en hof; — voorheen in ruimere zin: woonplaats, vaderland; vgl. in-, uitheems; Heemstede; Sassenheim; Arnhem enz.

(he:m) o. (...hemen) [Got. haims, huis] besloten erf rondom een boerenwoning.

(heim, ham, hem, vgl. Windesheim, Den Ham, Arnhem) van ’t Skr. ksi = veilig wonen; vandaar: woonplaats, dorp, huis. Zie Geheim, Heimelijk.