Wat is de betekenis van Hechtenis?

hechtenis - Zelfstandignaamwoord 1. (juridisch) in ~ nemen arresteren, gevangennemen ♢ De politie heeft zeven demonstanten in hechtenis genomen. Woordherkomst Naamwoord van handeling van hechten met het achtervoegsel -enis

Hechtenis is een straf die bijvoorbeeld wordt opgelegd bij overtredingen of bij het niet betalen van een boete.

Een hechtenis is een vrijheidsstraf met een strafduur van maximaal één jaar en vier maanden, van lichtere aard dan gevangenisstraf en in de regel ondergaan in een huis van bewaring.

Hechtenis is een soort gevangenisstraf. Er zijn drie vormen. De eerste is een vrijheidsstraf die bij overtredingen kan worden opgelegd. De tweede een vrijheidstraf die kan worden opgelegd als een geldboete niet wordt betaald. En de derde is de opsluiting tussen het moment dat iemand wordt gearresteerd en de berechting.

hechtenis - zelfstandig naamwoord uitspraak: hech-te-nis 1. gevangenisstraf ♢ hij is veroordeeld tot drie maanden hechtenis 1. iemand in hechtenis nemen [hem arresteren] Zelfstandig...

Vorm van vrijheidstraf, die bijvoorbeeld wordt opgelegd bij overtredingen of bij het niet betalen van een boete. Zie ook: Huis van Bewaring.

een mildere vorm van vrijheidsontneming dan gevangenisstraf. Ze kan variëren van één dag tot één jaar en wordt doorgebracht in een huis van bewaring. Preventieve of voorlopige hechtenis ondergaat iemand die aangehouden is op verdenking van een vrij ernstig strafbaar feit. Na zijn verhoor tot aan de rec...

zie hachelijk

...