HARTSTEKEN, HARTSTEKENDOOD, ook HARTSTIKKEDOOD, bn. morsdood: hij viel van den steiger en was hartstekendood; — (gew.) hij is hardstikken doof, stokdoof.

bn. en bw. [door een hartsteek dood] 1. totaal: dood, morsdood. 2. in de hoogste mate: doof.