Wat is de betekenis van grondwoord?

grondwoord - zelfstandig naamwoord uitspraak: grond-woord 1. woord waar andere woorden van afgeleid zijn ♢ van het grondwoord 'werken' zijn onder andere 'werkt' en 'gewerkt' afgeleid Zelfstandig naamwoord: grond-woord ...

stamwoord.

o. (-en), 1. (taalk.) oorspronkelijk woord, woord of woordvorm waarvan andere woorden (kunnen) zijn afgeleid, dus stamwoord, woordstam of wortel; 2.(in een vertaling) woord dat in de grondtekst staat.

o. grondwoorden (spraakk. stamwoord of kern van enig afgeleid woord).

eenvoudig woord met concrete beteekenis, gebruikt in bepaalde methoden voor het aanvankelijk lezen. (Grondwoorden-methode) Een grondwoord wordt in zijn geheel aan het kind bekend gemaakt om daarna één letterteeken daarvan te doen associëren met de gesproken klinker of medeklinker, waarvan het een symbool is.

o. (-en) 1. woord(vorm) waarvan andere woorden zijn afgeleid: „geluk, goed, stil” zijn -en. 2. woord uit de grondtekst.

o. (-en), 1. stamwoord of woordkern waarvan andere woorden (kunnen) zijn afgeleid; 2. (in een vert.) woord dat in de grondtekst staat.

...

GRONDWOORD, o. (-en), (taalk.) oorspronkelijk woord, woord of woordvorm waarvan andere woorden zijn afgeleid, dus stamwoord, woordstam of wortel; — (in eene vertaling) het woord dat in den grondtekst staat.