GRONDVESTEN, (grondvestte, heeft gegrondvest), de grondslagen van of voor een gebouw leggen; een gebouw stichten; — (fig.) iets tot stand brengen, in het leven roepen: hij wilde een onafhankelijken staat grondvesten; — op (of in) iets gegrondvest zijn, steunen op: hun verbintenis was op genegenheid gegrondvest. GRONDVESTER, m (-s), stichter, grondlegger; ...VESTING, v. (-en), het grondvesten; (ook) grondslag, fundament.

(grondvestte, heeft gegrondvest), (overg.) 1. de grondslagen van of voor een gebouw leggen; (een gebouw) stichten; 2. (fig.) tot stand brengen, in het leven roepen: hij wilde een onafhankelijke staat —; op (of in) iets gegrondvest zijn, steunen op.

(grondvestte, heeft gegrondvest) 1. de grondslagen leggen van iets: een huis -. 2. tot stand brengen, stichten, oprichten: een onafhankelijke staat -.