Wat is de betekenis van Gronderig?

bn. (-er, -st), 1. waarin aarddeeltjes zweven, troebel: gronderig water; 2. naar grond smakende: grotulerige vis; die zeelt smaakt gronderig.

('grondərəch) bn. en bw. (-er, -st) grondachtig.

bn. (-er, -st), (ook: grondig), 1. waarin aarddeeltjes zweven, troebel: — water; 2. naar grond smakend: gronderige vis; die aal smaakt —.

...

GRONDERIG, bn. (-er, -st), gronderig water, waarin aarddeeltjes zweven, naar grond smakende; gronderige visch, die zeelt smaakt gronderig, smaakt naar aarddeeltjes. GRONDERIGHEID, v.