Wiktionary (2019)
goedmoedig - Bijvoeglijk naamwoord 1. vriendelijk, aardig, iemand met een goed gemoed ♢ De grote vriendelijke reus is misschien wel het archetype van een goedmoedig persoon. ♢ Meesterspion is een goedmoedige en een tikje oubollige film met een cartoonesk kart...
Muiswerk Educatief (2017)
goedmoedig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: goed-moe-dig 1. met een goed karakter ♢ mijn grote, stoere opa is erg goedmoedig Bijvoeglijk naamwoord: goed-moe-dig ... is goedmoediger dan ... ...
M. J. Koenen's (1937)
bn., bw. (goedhartig, onergdenkend): een goedmoedig man, goedmoedige scherts; hij lachte goedmoedig.
Jozef Verschueren (1930)
bn. en bw. (-er, -st) 1. trouwhartigheid, onschuldig, vriendelijk: -e lieden; -e scherts, spotternij; lachen. 2. uit onverschilligheid voortkomend: zijn -e luiheid.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
bn. en bw. (-er, -st), 1. goed van gemoed, trouwhartig: goedmoedige mensen; goedaardig, onschuldig: goedmoedige scherts; 2. bw., zonder argwaan: hij liep in zijn verderf.
J.H. van Dale (1898)
bn. bw. (-er, -st), trouwhartig, goedhartig, onergdenkend: goedmoedige lieden, die zich door fraaie woorden om den tuin laten leiden; — vriendelijk, trouw: hij zette een goedmoedig gezicht; — goedaardig, onschuldig: goedmoedige scherts; — bw. op onergdenkende wijze: hij liep goedmoedig in zijn verderf. GOEDMOEDIGHEID, v.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
