Wat is de betekenis van Goedhartig?

goedhartig - Bijvoeglijk naamwoord 1. van een persoon dat die aardig en vriendelijk is ♢ De goedhartige man wees de vreemdeling de weg. Woordherkomst afleiding van goed en hart met het achtervoegsel -ig Synoniemen goedaardig, hulpvaardig, barmhartig, aangenaam Ant...

goedaardig.

adj., goedhertich, guodlik, gol; — persoon, goldert.

...

I. bn. (1 welwillend, goedaardig; 2 blijk gevende van, voortkomende uit een goed hart): 1. mijn goedhartige oom; 2. goedhartige zorg, goedhartige scherts; zijn gelaat heeft iets goedhartigs. II. bw. (op een wijze, die blijk geeft van goedhartigheid, goedigheid): wees goedhartig.

bn. en bw. (-er, -st) 1. welwillend: mijn -e oom; luisteren. 2. van een goed hart getuigend: -e zorg; zijn gelaat heeft iets -s; schertsen.

bn. en bw. (-er, -st), 1. een goed hart hebbend, het hart op de rechte plaats dragend; goedig, veelal met de gedachte aan toegevendheid: een goedhartige jongen; 2. vriendelijk, goedig: goedhartige scherts; een gezicht; op goedhartige toon spreken, meewarig.

...

bn. bw. (-er, -st), een goed hart hebbende, het hart op de rechte plaats dragende; goedig, goedaardig: een goedhartige jongen; goedhartige scherts; op goedhartigen toon spreken, vriendelijk, meewarig. GOEDHARTIGHEID, v.