Wat is de betekenis van goedgelovig?

goedgelovig - Bijvoeglijk naamwoord 1. te veel vertrouwen hebbend ♢ Hij was een goedgelovige domkop die je alles kon wijsmaken. Woordherkomst samenstelling van goed en gelovig

adj., goedleauwich, -leauwend, goederleausk.

...

bn. (1 lichtgelovig; 2 zuiver in de leer, rechtzinnig; een oprecht geloof aan God hebbende of de goden, w.i.g. in deze bet.): 1. de goedgelovige grote menigte; 2. groot was de tegenzin der goedgelovige Calvinisten.

bn. en bw. (-er, -st) 1. lichtgelovig: de -e menigte. 2. rechtzinnig, zuiver in het geloof: een protestant.

bn. (-er, -st), een goed vertrouwen hebbend in de waarheid van hetgeen anderen zeggep, lichtgelovig: hij wist door zijn mooie praatjes van verscheidene goedgelovigen geld te krijgen.

...

...