Wat is de betekenis van glimmer?

(1712) (euf.) geslachtsziekte. Syn.: druiper, sjanker, sief*. • (Hans Heestermans: Erotisch Woordenboek. 1980)

glimmer - Zelfstandignaamwoord 1. (mineraal) (m) stuk mica 2. (mineraal) (n) mica Woordherkomst afgeleid van glimmen met het achtervoegsel -er

[vgl. Du. glimmern = flikkeren, en Ned. glimmen] groep mineralen bestaande uit natrium-, kalium- en aluminiumsilicaten, spec. mica.

glinsterende delfstof

gebladerd mineraal, bestaande uit aluminium, kalium, natrium en kiezelzuur, vaak met magnesium en ijzer. Het wordt als isolatiemateriaal gebruikt in elektrische verwarmingsapparaten. Met kwarts en veldspaat komt het voor in graniet.

glimmer - soort venerische ziekte. Sjankers, druyperts, glimmers, Of kroppers, spaanse kragen, en Klaporen, pokken, s. v. RUSTING, Werken 23, 174 60 [1712].

mika.

mica.

1. schemeren, gloren, blinken, (even) opflikkeren; 2. zwak schijnsel, glinster(ing), (licht)schijn, glimp. schemerlicht, (zwakke) opflikkering, flauw idee; eerste aanduiding; 3. glimmer: mica.