Wat is de betekenis van gestoelte?

gestoelte - Zelfstandignaamwoord 1. (formeel) zetel voor hooggeplaatste personen 2. een samenstel van zitplaatsen Woordherkomst afgeleid van stoel met het omvoegsel ge- -te

gestoelte - Vaste zitplaatsen voor geestelijken, met hoge omsluitende ruggen en zijkanten.

sitplek, bank, stoel.

s.n., stuolte (it).

o. -n (1 samenstel van stoelen of banken, inz. kerkbanken; 2 zetel inz. van aanzienlijken, als ereplaats enz.): 1. het gestoelte der kanunniken; 2. eikenhouten gestoelte; het gestoelte der ere.

(gə'stoeltə) o. (-n) 1. meestal kunstig bewerkt samenstel van zitplaatsen inz. langs beide kanten van een kerkkoor. 2. Uitbr. zetel als ereplaats: het pauselijk -.

o. (-n, -s), 1. zitplaats voor meer personen, m.n. in een kerk, kerkbank; 2. zetel voor aanzienlijke of achtenswaardige personen, ereplaats: de hoge gasten werden naar het voor hen bestemde geleid.

gestoelte zn. 'samenstel van zitplaatsen; erezetel' categorie: geleed woord Mnl. ghestoelte 'zetel voor belangrijke personen' in dat J. Bulteel beeldesnidere ... heeft anghenomen te sniedene ... in desselfs kerke de clausen, setels, syteberden, ghestoelte ende de stoffereels van twee pilaeren 'dat de beeldsnijder J.B....

GESTOELTE, o. (-n), eene zitplaats voor verschillende personen (inz. in eene kerk), zitbank, kerkbank; vooral eene eenigszins kunstig bewerkte bank, als zetel voor aanzienlijke of achtbare personen, ook wel voor één persoon: de hooge gasten werden naar het voor hen bestemde gestoelte geleid; de rijk uitgesneden eikenhouten gestoelten; het Pauselijk...