Wat is de betekenis van gehoorgang?

gehoorgang - Zelfstandignaamwoord 1. (anatomie) een holle buis die de oorschelp met het middenoor verbindt Woordherkomst samenstelling van gehoor en gang Verwante begrippen gehoor, gehoorafstand, gehoorsafstand, gehoorapparaat, gehoorbeschadiging, gehoorbuis, gehoordrempel, gehoorgestoord, gehoorgrens, gehoormeting, g...

gehoorgang - zelfstandig naamwoord uitspraak: ge-hoor-gang 1. buis in het oor van mens en dier ♢ als je gehoorgang verstopt is, hoor je weinig Zelfstandig naamwoord: ge-hoor-gang de gehoorgang ...

Deel van het uitwendige oor. Hier gaan de geluidsgolven doorheen die de oorschelp opvangt naar het trommelvlies. De gang is een uitsparing in het rotsbeen. Er zit oorsmeer in. Dat kan ophopen en een prop vormen, waardoor je minder goed hoort. Kijk ook bij oorsmeer.

(m.), deel van het gehoororgaan; inwendige ~, benig kanaal waarin de nenms acusticus en faciaüs zich bevinden; uitwendige ~, de gang die loopt van de oorschelp tot aan het trommelvlies,

canalis auricularis, de ongeveer 3 cm diepe toegang naar het trommelvlies, bekleed met huid, glad gehouden door oorwas (cerumen, zie aldaar).

v. -en (buis in het oor van mens en dier; ook buis van Eustachius, kanaal tussen oor en keel).

m. (-en) oorgang.

zie Oor.

m. (-en), gehoorbuis: de uitwendige en de inwendige zijn door het trommelvlies gescheiden.