Wat is de betekenis van fragmentarisch?

fragmentarisch - Bijvoeglijk naamwoord 1. incompleet, uit onsamenhangende brokstukken bestaand ♢ „De informatie erover is fragmentarisch. Ik heb een overzicht gevonden van de Universiteit Leiden, van 1865 tot 1872. De meeste lichamen, 67, waren van overledenen uit het academisch ziekenhuis en andere zi...

fragmentarisch - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: frag-men-ta-risch 1. wat uit brokstukken bestaat, geen samenhang heeft ♢ hij vertelde de gebeurtenissen fragmentarisch Bijvoeglijk naamwoord: frag-men-ta-risch de/het...

of fragmentair [Fr. fragmentaire] bn & bw uit losse brokstukken bestaande, niet samenhangend, geen geheel vormend; brokstuksgewijze, bij fragmenten (bijv.: iets fragmentarisch behandelen).

stuksgewijze; bij brokken.

bij fragmenten of stukken, stuksgewijs.

bn., bw. (Duits: stuksfragmentarisch, broksgewijze; uit brokstukken bestaande): geschiedenis fragmentarisch behandelen.

1. bn. uit fragmenten bestaand: een -e arbeid. 2. bw. bij fragmenten: denkbeelden uitwerken.

bn. en bw., uit brokstukken bestaand, niet samenhangend: fragmentarische overblijfselen; in of bij brokken, gedeeltelijk: iets — behandelen.

fragmentarisch, - stuksgewijze ; bij brokken.