Wat is de betekenis van flirt?

flirt - Werkwoord 1. enkelvoud tegenwoordige tijd van flirten 2. gebiedenwijs van flirten

flirt - zelfstandig naamwoord uitspraak: flurt 1. iemand die vaak een beetje verliefd doet ♢ dat meisje is een echte flirt 2. niet-serieuze liefdesverhouding ♢ het was niet meer dan een flirt ...

[Eng. = eig.: snelle ruk of beweging, gefladder (bijv. van vogelstaart) (klanknabootsend)] 1 speelse verliefdheid zonder ernstige bedoeling; 2 wie van flirten houdt.

hofmakerij; rokkenjager

[Eng. fleurt], verliefd doen voor de gelegenheid, niet-serieuze minnarij.

sien flerrie.

verliefde spelerij; coquetterie; iemand die aan flirt doet

flirt.

I. fladderen; flirten; flirt with, spelen of coquetteren met; II. (weg)knippen, -schieten; spelen met; flirt out, uitspreiden; er uit flappen; III. 1. ruk, zwaai; 2. flirt, hofmaker.