Wat is de betekenis van flanken?

flanken - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord flank

(onov ww; flankte; h. geflankt) TU - oefening op voltigepaard (en balk) waarbij de turner met tweebenige bewegingen zijn lichaam van de ene zijde van de romp van het toestel naar de andere zwaait, afwisselend steunend op de linker- en de rechterhand, al dan niet de steunen van het voltigepaard vastpakkend

(flankte, heeft geflankt), (gew.) in de flank (6.) staan: die schaaltjes flanken niet.

Flanken - gymnastische oefening, waarbij een zwaai of sprong over een toestel wordt uitgevoerd zoodanig, dat gedurende het zweven de linker- of rechterzijde van het lichaam naar de bovenzijde van het toestel is gekeerd.

FLANKEN, (flankte, heeft geflankt), (gew.) in de flank staan, een harmonisch geheel vormen (van gelijksoortige voorwerpen die tegenover elkaar geplaatst zijn): die schaaltjes flanken niet.