Wat is de betekenis van flamboyant?

Flamboyant is een Franse term die letterlijk vertaald "in vlammen" betekent en die wordt gebruikt om iets aan te duiden dat opvallend of opzichtig is. In de architectuur verwijst flamboyant naar een stijl van de gotische bouwkunst die tussen de 14de en 16de eeuw in Frankrijk en Engeland populair was. Deze stijl wordt gekenmerkt door het g...

flamboyant - Bijvoeglijk naamwoord 1. vurig, hartstochtelijk ♢ Ik vond vooral de flamboyante gotiek erg indrukwekkend. flamboyant - Zelfstandignaamwoord 1. (plantkunde) Delonix regia een een tot 15 m hoge boom met een brede, schermvormige kroon uit de vlinderbloemenfamilie (Le...

Laatste periode (eind XIV-XV) van de gotiek in Frankrijk en aangrenzende streken. A. de Caumont gaf deze naam. Het is niet de directe voortzetting van het rayonnant. De naam dankt het aan de eigenaardige vorm van zijn venster- en nistraceringen. De kleine cirkels die drie- en vierpassen omsluiten, lopen over in de grotere omvattende cirkel. Daarna...

Flamboyant is een aanduiding voor laatgotische (zie gotiek) stijl (1); de vullingen in gewelven, ramen en maaswerk doen denken aan vlammen of visblazen.

[Fr., o.dw van flamboyer = vlammen] vlammend, met gevlamde figuren; flamboyantstijl, laatgotische stijl met vlamvormige ornamenten.

vlammend; tropische sierboom

flamboyant - Verwijst naar de laatste fase van de Franse gotische architectuur, van circa 1370 tot de 16de eeuw, zoals beschreven door de oudheidkundige Arcisse de Caumont (1802-1873). De stijl wordt gekenmerkt door een intensivering en evolutie van ontwikkelingen in het late Rayonnant, waaronder het gebruik van slankere, lichtere en kwetsbaarder c...

Franse late gotiek, gekenmerkt door vlamvormig maaswerk, ezelsrug- en accoladebogen, zie late gotiek – bouwkunst – Frankrijk.

vlammend, flikkerend; flamboyante Gotiek: late Gotiek.

Delonix regia RAF.. heet in Sur. krere krere. Tot 28 m hoge, bladverliezende boom uit Madagascar. Kroon onregelmatig-schermvormig, ijl verlakt, met trossen grote, vuurrode bloemen.

flamboyant [v. bouwstijl]; gloeiend, kleurrijk, zwierig; opzichtig; opschepperig.

(Fr.), bn., vlammend.

(Fr. vlammend) noemt men de Franse-laat-Gothiek der 15e en 16e eeuw, naar de op vlammen gelijkende traceringen der vensters.

(Fr.) aj. vlammend, op vlammen gelijkende.

de Fransche → Gothiek v/d 15e en 16e eeuw.

bn. en bw. [Fr.] met vlamvormige tekeningen.

[Fr.], bn., vlammend, alleen fig. gebruikt; flamboyante gotiek, flamboyant stijl.

SUR. en BEN. E. Zie POINCIANA.

flamboyant, - vlammend, flikkerend.

fr., vlammend: flamboyantstijl: vlammenstijl, laat-gothische bouwstijl met vlamvormig vulwerk en vischblaas-ornamentiek aan vensterbogen, zuilen enz., kwam in de 15de eeuw en vooral in Frankrijk en Engeland tot ontwikkeling.