Wat is de betekenis van Evangelisatie?

evangelisatie - Zelfstandignaamwoord 1. (religie) verbreiding van het evangelie onder ongelovigen of andersdenkenden Woordherkomst Naamwoord van handeling van evangeliseren met het achtervoegsel -atie

(prot.) 1 de verkondiging van het Evangelie, inz. aan onkerkelijken en andersdenkenden in eigen omgeving (tegenover zending onder niet-christenen, tegenwoordig is dit onderscheid kleiner); 2 bekering tot het evangelie.

bekering tot de protestantse godsdienst; verspreiding van de leer van Christus onder ongelovigen

verbreiding van het evangelie,

Vanouds bestonden in vele Fr. plaatsen verschillende groeperingen van de Ned. Herv. Kerk (Vrijzinnigen Confessionelen), die niet bij elkaar kerkten zodat de minderheidsgroepering een aparte gemeente vormde, een zg. Evangelisatie; de laatste twintig jaar echter zijn de meeste van deze groeperingen in de oorspronkelijke gemeente opgenomen en daarmee...

in de herv. kerk. In 41 vrijzinnige Fr. gemeenten werken E.s, meest aangesloten bij de ‘Bond voor E.s in en ten bate van de Ned. herv. kerk’. De E.s werken op de kerk aan, 12 zijn kerkelijk ingeschakeld. Er is een ‘Prov. E.-Comité in Frl.’ (Pecif), er zijn classicale E.-vergaderingen. De verhouding tussen gemeente en...

evangelieprediking buiten de kerk

noemt men aan protestantse zijde de Evangelieverkondiging aan mensen, die in de zgn. „christelijke landen” van de Kerk vervreemd zijn. In onderscheid van de „uitwendige” heet zij ook wel „inwendige zending”.

v., 1. bekering tot het Evangelie: de evangelisatie onzer koloniën. 2. werkzaamheid tot verbreiding van het Evangelie onder ongelovigen of andersdenkenden.