Wat is de betekenis van Erkentenis?

dankbaarheid; vermoë om te erken; belydenis.

v. 1. besef of getuigenis van het (recht van) bestaan, de waarheid, juistheid of billijkheid van iets: tot erkentenis van zijn ongelijk, schuld komen, brengen; (rechtst.) de eigen erkentenis van een beklaagde, bekentenis, erkenning als juist. 2. (veroud. en Zuidn.) erkentelijkheid.

v. (1 besef, inzicht van het bestaan, de waarheid, juistheid van iets; 2 dankbare waardering, erkentelijkheid, vero. in deze bet.): 1. hij kwam tot erkentenis der waarheid; 2. iets met erkentenis zich herinneren.

1. Veroud. erkentelijkheid. Syn. ➝ dank. 2. het erkennen: tot brengen, komen.

v., besef of getuigenis van het (recht van) bestaan, de waarheid, juistheid of billijkheid van iets: tot — van zijn ongelijk, schuld komen, brengen; (recht) in een burgerlijk geding het door een partij uitdrukkelijk erkennen van de waarheid van een min of meer stellingen van de wederpartij,

...

ERKENTENIS, v. erkenningsvermogen: tot erkentenis komen, brengen; — gevoel van erkentelijkheid; dankbaarheid.

zie Dank.