Wat is de betekenis van ergerlijk?

ergerlijk - Bijwoord 1. ergernis wekkend. 2. aanstootgevend. Woordherkomst Afgeleid van de stam van ergeren met het achtervoegsel -lijk.

adj. & adv., skou, skandlik, skandalich.

...

bn. bw. (-er, -st), geschikt om ergernis op te wekken, aanstotelijk: de ergerlijke verwaarlozing der hoogste belangen; ’t is ergerlijk; een ergerlijk levensgedrag; — bw., op een wijze die aanleiding geeft tot ergernis.

bn., bw. (aanleiding gevend tot ergernis; aanstotelijk): dat is ergerlijke taal, een ergerlijk gedrag; ergerlijk vloeken.

bn. en bw. (-er, -st) aanleiding gevend tot ergernis: een gedrag; zich aanstellen; langzaam. Syn. aanstotelijk.

bn. en bw. (-er, -st), geschikt om ergernis op te wekken, aanstotelijk: de ergerlijke verwaarlozing van de hoogste belangen; een levensgedrag; bw., op een wijze die aanleiding geeft tot ergernis.

...

ERGERLIJK, bn. bw. (-er, -st), waaraan men zich ergert: de ergerlijke verwaarloozing der hoogste belangen; ‘t is ergerlijk; — in strijd met de goede zeden: een ergerlijk levensgedrag. ERGERLIJKHEID, v. (...heden).