Epitheel, epithelium
(Gr.-Lat.) o., (ontl.) opperste laag van het bekleedsel van (uit- of inwendige) organen (niet van de huid).
Van Dale Uitgevers (1950)
(Gr.-Lat.) o., (ontl.) opperste laag van het bekleedsel van (uit- of inwendige) organen (niet van de huid).
A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)
[modern Lat, van Gr. epi= erop-, en thèlein = thallein = eig.: groen zijn; groeien; epithelium = ongev. het erop groeiende] bedekkend, vaak afsluitend weefsel van aaneengesloten cellen dat een uitwendig lichaamsoppervlak of een lichaamsholte bekleedt.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: