Wat is de betekenis van Epitaaf?

epitaaf - Zelfstandignaamwoord 1. grafschrift ♢ Confusion will be my epitaph.<br>As I crawl a cracked and broken path<br>If we make it we can all sit back and laugh.<br>But I fear tomorrow I'll be crying,<br>Yes I fear tomorrow I'll be dying.<br><br>King Crimson...

Grafschrift op gedenksteen in de nabijheid van het graf, in Fryslân in het bijzonder voor vooraanstaande leden van lokale adellijke families, wel te onderscheiden van het meer algemene rouwbord. Meest daterend uit de 16e tot de 18e eeuw en in het Latijn.Zie: Walle, H. de, Friezen uit vroeger eeuwen (2008); EvF 282.

Gedenkteken in hout of steen voor persoon die in de nabijheid begraven is. Aangebracht aan muur of pijler van een kerkgebouw, voorzien van inscriptie en eventuele decoratie in reliëf of geschilderd. Ook: grafschrift.

Epitaaf is een grafschrift. Ook de naam die gebruikt wordt voor de ‘epithaphion’.

Een gebeeldhouwde grafplaat die in de muur bij of boven het graf(in de kerk) is aangebracht. Epitafen komen vanaf de veertiende eeuw voor. Ook wordt het woord wel gebruikt voor een opschrift op een grafmonument. Grieks epitaphios, Latijn: epita'fium, tot de begrafenis behorend, samenkomst ter nagedachtenis van een dode.

(epitafium) grafschrift; grafsteen

Zie Damasus, Epigram, Filocalus, Stele.

= grafschrift.

Grafschrift, speciaal grafmonument tegen een wand. In de Fr. kerken zijn enkele E.en uit 1500-1700 van waarde voor genealogie en heraldiek (Rinsumageest, Waaksens W. D., Oldeboorn, Oenkerk, Ee, Franeker, Hilaard, Hichtum, Sweins, Beetgum, Tjerkwerd, Wikel). zie Beeldhouwkunst, Grafzerken, Rouwborden.Zie: Hermeneus xxix (1957), 17-20.