Wat is de betekenis van Epitaaf?

epitaaf - Zelfstandignaamwoord 1. grafschrift ♢ Confusion will be my epitaph.<br>As I crawl a cracked and broken path<br>If we make it we can all sit back and laugh.<br>But I fear tomorrow I'll be crying,<br>Yes I fear tomorrow I'll be dying.<br><br>King Crimson...

Gedenkteken in hout of steen voor persoon die in de nabijheid begraven is. Aangebracht aan muur of pijler van een kerkgebouw, voorzien van inscriptie en eventuele decoratie in reliëf of geschilderd. Ook: grafschrift.

Epitaaf is een grafschrift. Ook de naam die gebruikt wordt voor de ‘epithaphion’.

Een gebeeldhouwde grafplaat die in de muur bij of boven het graf(in de kerk) is aangebracht. Epitafen komen vanaf de veertiende eeuw voor. Ook wordt het woord wel gebruikt voor een opschrift op een grafmonument. Grieks epitaphios, Latijn: epita'fium, tot de begrafenis behorend, samenkomst ter nagedachtenis van een dode.

(epitafium) grafschrift; grafsteen

= grafschrift.

Grafschrift, speciaal grafmonument tegen een wand. In de Fr. kerken zijn enkele E.en uit 1500-1700 van waarde voor genealogie en heraldiek (Rinsumageest, Waaksens W. D., Oldeboorn, Oenkerk, Ee, Franeker, Hilaard, Hichtum, Sweins, Beetgum, Tjerkwerd, Wikel). zie Beeldhouwkunst, Grafzerken, Rouwborden.Zie: Hermeneus xxix (1957), 17-20.

oorspronkelijk grafschrift, later ook het grafmonument als geheel, speciaal wanneer het eigenlijke monument tegen de wand is aangebracht.

of Epitaphium (Gr.: ἐπιτάφιον, epitaphion), oorspronkelijk grafschrift doch later ook toegepast op het grafmonument als geheel; speciaal wanneer het eigenlijke monument tegen de wand is aangebracht.