Wat is de betekenis van Elektrode?

elektrode - Zelfstandignaamwoord 1. (scheikunde) een stuk materiaal dat alleen elektronische geleiding kent en dat dient om een stroom door een eletrolyt of een vacuüm te voeren ♢ De vorm en het materiaal van een elektrode zijn erg belangrijke parameters in de elektrochemie. Antoniemen...

elektrode - zelfstandig naamwoord uitspraak: e-lek-tro-de 1. metalen plaatje of draadje dat de stroom geleidt ♢ als deze elektrode stuk is, werkt het apparaat niet meer Zelfstandig naamwoord: e-lek-tro-de de elektrod...

Een onderdeel van een chemische spanningsbron, dat gemaakt is van een geleidende stof.

[v. elektrisch, en Gr. hodos = weg, pad] geleider waarlangs elektronen een stelsel (elektrolysecellen, elektronenbuizen, galvanische elementen e.d.) binnenkomen of verlaten. De pool waar de (negatief geladen) elektronen binnentreden, dus de negatieve pool, heet kathode (z.a.); positief geladen deeltjes (kation, ...

(electrode) stroomgeleider waarlangs elektronen een systeem binnenkomen of verlaten

metaalplaatjie wat dien as geleiding vir elektriese stroom in vloeistowwe, ens.

(elek'tro:də) v. (-s) [Gr. odos, weg] pool van een elektrisch element of een batterij : de positieve heet anode, de negatieve katode.

[Gr. hodos, weg], v. (-n, -s), geleider, van waaruit de elektrische stroom overgaat in een vloeistof of in een gas. Een elektrode wordt gebruikt bij de elektrolyse van vloeistoffen, bij gasontlading en bij stroming van elektriciteit in vacuümbuizen, zoals dioden, radiobuizen, röntgenbuizen enz. De elektrode waar de stroom binnenkomt heet...

...