Wat is de betekenis van eindstandig?

eindstandig - Bijvoeglijk naamwoord 1. (anatomie) bij vissen een bepaalde stand van de bek, waarbij de bek naar voren wijst. Woordherkomst Samenstellende afleiding van eind en stand met het achtervoegsel -ig

of eindelings is een orgaan (knop, bloem enz.), wanneer het zich aan de top van een stengeldeel bevindt, deze dus afsluit. Verreweg de meeste plantenorganen zijn niet e., maar zijdelings. Beschouwt men de bloemsteel als een stengeldeel, dan is de bloem t.o. daarvan eindstandig; de bloem + bloemsteel is t.o.v. de hun dragende stengel meestal zijdeli...

bn., (plantk.): een bloem of bloeiwijze is eindstandig, wanneer zij alleen aan het einde van de stengel voorkomt.

bn., een bloem of bloeiwijze is eindstandig, wanneer zij alleen aan het einde van de stengel voorkomt.