Wat is de betekenis van eerzaam?

eerzaam - Bijvoeglijk naamwoord 1. wat geëerd dient te worden ♢ Vuilnismannen hebben een eerzaam beroep. ♢ Gijs de Vries heeft nog een kritische noot. Ten onrechte doen de Amerikanen het volgens hem al jaren voorkomen alsof ze in oorlog zijn met het terrorisme, tege...

Men kon niet alleen zweren bi allen heiligen, maar ook bij een deugdzaam of eerzaam mens. Vandaar de eed bij den eerzamen. Het ijdel gebruik maakt ook deze formule tot vloek. Zij komt al in de Middeleeuwen voor en ook nu nog vinden wij haar wel.

adj., earsum.

...

bn. bw. (...zamer, -st), achtenswaardig, deugdzaam, zedig: een eerzame vrouw ; een eerzaam leven leiden; — vroeger in betitelingen inz. aan het hoofd van brieven en stukken: aan de eerzame Jan Kloppers; — thans meestal enigszins ironisch in toepassing op kleine luiden als zodanig: een eerzaam schoenmaker.

bn. (braaf, deugdzaam, fatsoenlijk; in N.-N. scherts.): een eerzaam burger; een eerzame keukenmeid.

('e:rza:m) bn. en bw. (...zamer. -st) 1. achtenswaardig : een burger. 2. fatsoenlijk : een ...zame keukenmeid. Syn. → eerbaar.

bn. enbw. (-zamer, -st), achtenswaardig, deugdzaam, zedig: een eerzame vrouw; een eerzaam leven leiden; thans meestal enigszins ironisch: een eerzaam burger.

...