Wat is de betekenis van dynamica?

(<Gr.-Lat.), v., (werktuigk.) leer der bewegingsverschijnselen.

Het begrip dynamica heeft 2 verschillende betekenissen: 1) deelgebied van de mechanica. deelgebied van de mechanica dat de beweging van stoffelijke lichamen bestudeert onder invloed van krachten gerelateerd aan factoren als massa, wrijving, snelheid, versnelling e.d.. 2) werking van krachten in een proces. werking van krachten en eig...

dynamica - Zelfstandignaamwoord 1. (natuurkunde) leer van de bewegingsverschijnselen Verwante begrippen krachtenleer, dynamisch, dynamiek

[v. Gr. dunamis = kracht; dunamikos = de kracht betreffend] het deel van de mechanica (z.a.) dat zich bezighoudt met bewegingen van mechanische systemen die door krachten worden veroorzaakt (ook evenwichtssituaties waarbij het systeem in rust blijft vallen hier eigenlijk onder, maar dan spreekt men Iiever van statica,...

(dynamica) bewegingsleer

dynamica - Fysieke krachten die de beweging of het evenwicht van materialen beïnvloeden.

leer van de beweging

(gevormd naar analogie van → mechanica, e.a.; Gr. dynarnikós = krachtig; adj. bij dynamis = kracht, werkend vermogen). Leer van de werking van krachten, of van bewegingen onder invloed van krachten. Volgens het gebied van toepassingen spreekt men van → electrodynamica, → hydrodynamica, → thermodynamica, etc.

onderdeel der mechanica, dat zich bezighoudt met de theorie betreffende de krachten die de bewegingstoestand veroorzaken; er tegenover kan men de kinematica plaatsen, waarbij de statica een onderdeel van de kinematica vormt. Echter werkt men ook met de tegenstelling dynamica-statica; z hiervoor onder mechanica.