Wat is de betekenis van Duurkoop?

bn., hoog van prijs, alleen in tegenst. met goedkoop; — goedkoop is duurkoop, als men goedkope waren zoekt te krijgen, komt men vaak bedrogen uit (door slechte kwaliteit enz.).

bn. (hoog in prijs, dierkoop).

bn. (...kope) veel geld kostend, alleen in tegenstelling met goedkoop : -, goedkoop, men heeft er voordeel bij duurdere, maar deugdelijker waar te kopen: goedkoop, -, alle waar is naar haar geld.

bn., hoog van prijs, alleen in tegenstelling tot goedkoop; goedkoop is duurkoop, als men goedkope waren probeert te krijgen, komt men vaak bedrogen uit; duurkoop is goedkoop, wat duur schijnt, blijkt later door kwaliteit enz. goedkoop te zijn.

DUURKOOP, bn. hoog van prijs, alleen in tegenst. met goedkoop; — goedkoop is duurkoop, als men goedkoope waren zoekt te krijgen komt men vaak nog bedrogen uit.