Wat is de betekenis van duizel?

duizel - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van duizelen ♢ Ik duizel 2. gebiedende wijs van duizelen ♢ duizel! 3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van duizelen ♢ duizel je?

dorp in Zuid-oost-Brabant, behorende tot de gemeente Eersel; in 1337 genoemd als Dusele, een van de Acht Zaligheden; Duizel kreeg in de 15e eeuw een kerk, waarvan de torenspits in 1599 in brand raakte; de kerk werd in 1605 hersteld, maar in 1648 aan de katholieken ontnomen. In 1672 werd door hen een schuurkerk opgericht. In 1798 kregen de katholiek...

m., g. mv., duizeling.

➝ Eersel (N. Br. gem.).

('duizəl) vroeger zelfstandige gemeente in Noordbrabant, 1923 met Eersel verenigd.

Duizel - dorp in Noord-Brabant (Kempenland), gem. Duizel en Steensel. De gem. beslaat 1352 H.A. en telt ruim 600 inw. De grond is diluviaal zand, hier en daar met kleine, moerassige plekken (vennen), verder heide en schraal bouwland en bosch. Landbouw is hoofdbedrijf. Het dorp D. ligt a/d. tramlijn Eindhoven—Turnhout, 17 K.M. ten Z.W. van Eindhoven...

Ned. dorp in de gemeente Eersel.

ol Duizel-en-Steensel. Gemeente in N.-Brab. (arrond. ’s Hertogenbosch, kanton Eindhoven), ongeven door de gemeenten Veldhoven, Riethoven, Eersel en Hoogeloon, 13l/2 km2, groot, bijna alles diluvisch zand met meerdere poelen; de gemeente bevat de dorpen D en Steensel en het gehucht Steenvoort, tezamen met 550 inw.; ongeveer de helft daarvan wo...

of Duissel, dorp in de nederl. prov. Noord-Braband, 3 uren gaans bezuidw. Eindhoven; 280 inw.; door de Franschen geplunderd 9 Oct. 1694.