Wat is de betekenis van drug?

drug - Zelfstandignaamwoord 1. stimulerend, verdovend of hallucinerend middel ♢ Heb je wel eens een drug genomen? Woordherkomst Via het Engelse drug en het Franse drogue uiteindelijk te herleiden tot het Latijnse drogia; mogelijk tevens verwant met droog.

drug - zelfstandig naamwoord 1. middel dat je geest verdooft ♢ ik hoop dat mijn kinderen geen drugs gaan gebruiken 1. soft drugs [waaraan je niet zo gauw verslaafd raakt] 2. har...

[Am., via Eng. = oorspr.: een eenvoudig geneesmiddel, van Fr. drogue] verdovend, stimulerend of hallucinaties verwekkend middel. In de geneeskunde in sommige gevallen in afgepaste hoeveelheden aangewend, maar ook op eigen gelegenheid gebruikt om een tijdelijke toestand van welbehagen te bereiken. Zie hard-drug; softdr...

verdovend middel

[Eng.], m. (-s), verdovend, opwekkend of hallucinerend middel, wanneer het niet voor geneeskundige doeleinden wordt gebruikt. (e) Tegen het einde van de jaren zeventig verplaatste de aandacht van de Ned. justitie zich van alle handel in drugs naar de groothandel in soft drugs en de handel in hard drugs. Verslaafden die delicten begingen om hun dage...

[Eng.], m. (-s), verdovend, opwekkend of hallucinerend middel, wanneer het niet voor geneeskundige doeleinden wordt gebruikt. © De hulpverlening aan slachtoffers van gebruik, misbruik en verslaving van drugs in Nederland is in de jaren zeventig aanzienlijk uitgebreid. Aan het eind van de jaren zestig waren uitsluitend consultatiebureaus voor a...

I. drogerij; kruid; pharmaceutisch artikel; bedwelmend middel; be a drug in the market, geen aftrek vinden; II. met [iets] mengen; [iemand] iets ingeven; bedwelmen; III. bedwelmende middelen gebruiken.

...

geneesmiddel; drug addiction, verslaving aan vergiften; drug-fast bestand tegen geneesmiddelwerking.