dooven
dooven - Werkwoord 1. verouderde spelling of vorm van doven van vóór 1946/47
J.H. van Dale (1898)
DOOVEN, (doofde, heeft gedoofd), het branden van iets doen eindigen (bij blusschen denkt men meer aan de vlammen, bij dooven aan den gloed): het vuur dooven; (fIg.) den lust dooven, doen verflauwen of ophouden; vgl. uitdooven, verdooven.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: