Doornig
adj., toarnich.
Wat is de betekenis van Doornig?
Groot woordenboek der Nederlandse taal
Van Dale Uitgevers (1950)
Doornig
bn. (-er, -st), met doornen bezet: een doornig gewas; (fig.) een doornig (levens)pad, met veel verdriet, vele moeilijkheden.
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal
M. J. Koenen's (1937)
doornig
bn. (met doornen bezet): een -e rozetak; fig. een — levenspad, met veel verdriet, tegenspoeden, moeielijkheden.
Modern Woordenboek
Jozef Verschueren (1930)
doornig
('do:rnəch) bn. en bw. (-er, -st) 1. met doornen bezet: een -e plant. 2. smartvol: een (levens)pad.
Oosthoek Encyclopedie
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
Doornig
bn. (-er, -st), met doornen bezet: een doornig gewas; (fig.) een doornig (levens)pad, met veel verdriet, vele moeilijkheden.
Groot woordenboek der Nederlandsche taal
J.H. van Dale (1898)
Doornig
DOORNIG, bn. (-er, -st), met doornen bezet: een doornig gewas; — (fig.) een doornig (levens)pad, met veel verdriet, vele moeilijkheden.
Gerelateerde zoekopdrachten
