Wat is de betekenis van Doodgeboren?

doodgeboren - Bijvoeglijk naamwoord 1. bij de geboorte al overleden ♢ Als moeder van een doodgeboren én een te vroeg geboren dochter weet ik wat het is om kinderen te verliezen. Ik vel dan ook geen oordeel over de keuze die ouders maken om hun veel te vroeggeboren kindje te laten behandelen. Maar hoe ‘...

Doodgeboren kinderen werden tot in de helft van de twintigste eeuw vaak bij avond begraven, bij katholieken in ongewijde aarde. De landeren waren naamloos en niet gedoopt. In 1955 begroef men in Tubbergen deze kinderen nog onder de heg van het kerkhof in ongewijde aarde. In Urk onder de muur van de kerk. zie ook: kogelpot, limbus infantium, zoom de...

het gestorven zijn van de vrucht in de laatste dagen der zwangerschap of tijdens (resp. ten gevolge van) de bevalling. Verschillende ziekten van de moeder (zwangerschapsvergiftigingen, verkeerde voeding, infecties), zowel als afwijkingen van de vrucht zelf (misvormingen, rhesus-antagonisme) kunnen de oorzaak zijn. Deze hebben de volle aandacht van...

bn., een doodgeboren kind, dat buiten de moederschoot niet geleefd heeft; fig. voor iets dat geen levenskans, geen kans van slagen heeft: dat wetsvoorstel is een doodgeboren kind; zelfst.: doodgeborene.

('do:t) bn. buiten de moederschoot niet geleefd hebbend: een kind. → kind.

bn., een doodgeboren kind, dat buiten de moederschoot niet geleefd heeft; (fig.) voor iets dat geen levenskans, geen kans van slagen heeft: dat wetsvoorstel is een doodgeboren kind; een doodgeboren kind met een lam handje; zelfst.: doodgeborene.

...

DOODGEBOREN, bn. een doodgeboren kind, dat buiten den moederschoot niet geleefd heeft; (scherts.) dat wetsvoorstel is een doodgeboren kind, is al voor de discussie tot verwerping veroordeeld.

...