Wat is de betekenis van donderjagen?

1) (1808) (oorspr. stud., thans alg.) zeuren, zaniken; kwellen, het iemand lastig maken. Overdrachtelijk gebruik van het begrip donderen. • Parlesjanten zeiden onze Vaders zeer gemeenzaam voor vloeken en tieren in gramschap. 't Is par los Santos! de Spaansche vloek: by de Heiligen! Dezen vloek telkens uit te spreken en te herhalen, noemden zy...

donderjagen - Werkwoord Woordherkomst samenstelling van donder en jagen Synoniemen zaniken, zeuren, ouwehoeren, hannessen, lulhannessen, mieren, lazeren, duvelen, klieren, klooien, feesten

donderjagen - neuken.

(donderjaagde, heeft gedonderjaagd), uitvaren, het zijn omgeving lastig maken : hij is weer aan ’t donderjagen ; ’t wordt donderjagen, ’t loopt verkeerd, het wordt mis; — zaniken, zeuren, inz. wanneer iemands hoofd daar niet naar staat: lig niet zo te donderjagen.

(opspelen, razen en tieren).

(donderjaagde, heeft gedonderjaagd) 1. kwellen, plagen. 2. zeuren.

D.i. zaniken, zeuren, vervelend zijn, donderen, vanwaar het znw. gedonderjaag, gedonder, gezanik, gezeur. Vgl. Kmz. 83: Leg niet te donderjagen; Lvl. 309; Dsch. 190; Nest. 117; 73: Zit nu maar niet te donderjagen; Boefje, 168: Dat eeuwige gedonderjaag; Kmz. 298: Dat geeft allemaal nutteloos ...

(donderjaagde, heeft gedonderjaagd), uitvaren, het zijn omgeving lastig maken: hij is weer aan het donderjagen; het wordt donderjagen, het loopt verkeerd, het gaat mis; zaniken, zeuren, m.n. wanneer iemands hoofd daar niet naar staat: lig niet zo te donderjagen.

...