Wat is de betekenis van dioptrie?

eenheid van lenssterkte. eenheid die de sterkte van een lens uitdrukt, gelijk aan het omgekeerde van de brandpuntsafstand van een lens in meters. Voorbeelden: Ongeveer 50% van de bevolking is voor het dagelijks functioneren afhankelijk van een bril en of contactlenzen. Correctie wordt uitgedrukt in dioptrieën (D): min (-) staat...

[Fr.] eenheid van breking bij lenzen (brandpuntsafstand in cm gedeeld op 100 cm; een lens met brandpuntsafstand van 25 cm heeft dus een sterkte van 100:25 = 4 dioptrie).

eenheid van de sterkte van lenzen

eenheid voor brekingssterkte van optische lenzen. Het aantal dioptrieën is gelijk aan het omgekeerde van de brandpuntsafstand, uitgedrukt in meters. Hoe sterker de breking, hoe kleiner de brandpuntsafstand. Een lens heeft dus 2 dioptrie als ze een brandpuntsafstand van ½ m heeft.

(G., diopter = verspieder), eenheidsmaat voor brekend vermogen van een lens; het omgekeerde van de brandpuntsafstand uitgedrukt in meters. Een lens van ¼ dioptrie heeft een brandpuntsafstand van 4 meter.

eenheid waarin sterkte aan lenzen wordt uitgedrukt

(afk. D.) een eenheid waar de brekende werking van lenzen e.d. mee gemeten wordt: een lens van 1 D heeft een brandpuntafstand van 1 meter. Een bijziendheid van 10 D. betekent dus dat de grootste afstand waarvan nog een scherp beeld op het netvlies valt 1/10 m = 10 cm is moet gecorrigeerd worden met een brilleglas van -10 D.

v., eenheid waarin de sterkte van lenzen, wordt uitgedrukt: een lens van 1 dioptrie (D) heeft 1 m brandpuntsafstand.

(Gr. dióptra, dioptron = alles waar men door heen kan zien; → dioptrica). Eenheid voor het brekend vermogen van een lens. De naam is van den Fransman Monoyer. In de oogheelkunde is het begrip ingevoerd door Donders (1818-1889).