Wat is de betekenis van Dijen?

dijen - Werkwoord 1. toenemen, groeien, tot wasdom komen dijen - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord dij

v., (oan)dije, tadije, ûtsette, tine.

dijde, i. gedijd (uitzetten; Z.-N. groeien): Z.-N. dat koren dijt; zie gedijen.

(’dijən) (dijde, is gedijd) 1. in omvang toenemen door innerlijke kracht : bonen bij het koken. Syn. opzetten, (zich) uitzetten, zwellen. 2. gedijen : planten hier niet.

(dijde, is gedijd), 1. opzwellen, uitdijen: rijst moet dijen; 2. zie gedijen.

dijen erfwoord Zie: gedijen

DIJEN, (dijde, is gedijd), opzwellen, uitdijen rijst moet dijen; — gedijen, tieren die planten dijen hier niet; — *t zal er nog heel wat aan moeten dijen, eer..., ’t zal nog heel wat ten goede moeten keeren.