dienstvaardig
...
Wat is de betekenis van dienstvaardig?
Groot woordenboek der Nederlandse taal
Van Dale Uitgevers (1950)
Dienstvaardig
bn. bw. (-er, -st), bereid om iem. een dienst te bewijzen, gedienstig (inz. als beleefdheidsformule).
(uitgelicht)
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Nederlandstalige WikiWoordenboek
Wiktionary (2019)
dienstvaardig
dienstvaardig - Bijvoeglijk naamwoord 1. bereid en instaat om behulpzaam te zijn ♢ “De jaren zestig waren een traumatische periode waarin de NS-directie alleen belangstelling had voor een punctuele dienstregeling, een betaalbaar treinkaartje, goed materieel en dienstvaardig personeel. 2. va...
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal
M. J. Koenen's (1937)
dienstvaardig
bn., bw. (bereid om iemand een dienst te bewijzen, gedienstig): ik ben uw -e dienaar; iem. - bijstaan; zie dv.
Modern Woordenboek
Jozef Verschueren (1930)
dienstvaardig
(‘di:nst'fa:rdɘch) bn. en bw. (-er, -st) geneigd om dienst te bewijzen : uw -e dienaar; zich tonen; iemand helpen.
Oosthoek Encyclopedie
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
Dienstvaardig
bn. en bw. (-er, -st), bereid om iemand een dienst te bewijzen, gedienstig (m.n. in beleefdheidsformule).
Groot woordenboek der Nederlandsche taal
J.H. van Dale (1898)
Dienstvaardig
DIENSTVAARDIG, bn. bw. (-er, -st), bereid om iem. een dienst te bewijzen. DIENSTVAARDIGHEID, v.
Gerelateerde zoekopdrachten