Didacticus
(Lat.), m. (...ci), iem. die lerend tewerkgaat, inz. als wijsgeer of dichter, leerdichter.
Van Dale Uitgevers (1950)
(Lat.), m. (...ci), iem. die lerend tewerkgaat, inz. als wijsgeer of dichter, leerdichter.
Wiktionary (2019)
didacticus - Zelfstandignaamwoord 1. (onderwijs), (beroep) iemand die zich toelegt op de leer van het lesgeven ♢ Hij is een bekend didacticus.
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
M. J. Koenen's (1937)
m. didactici (Gr.-Lat. van Gr. didasko = ik leer: onderwijskundige; lerende wijsgeer; leerdichter). (c = k).
Jozef Verschueren (1930)
(di'daktikus) m. (...ci) spr. si) [Lat. < Gr. didaskein, onderwijzen] hij die de onderwijskunst verstaat.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
[Gr. didaktikos, onderwijzend], m. (-ci), iemand die lerend te werk gaat, m.n. als wijsgeer of dichter, leerdichter.
J.H. van Dale (1898)
DIDACTICUS, m. (...ci), iem. die de kunst van onderwijzen verstaat; de didactici, leerende wijsgeeren.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: