Wat is de betekenis van devoot?

devoot - Bijvoeglijk naamwoord 1. met toewijding en eerbied ♢ Gau Mata, Moeder Koe, is volgens hem meer dan ooit politiek geworden. Ze is het symbool waar devote hindoes zich omheen scharen. „In de koe komen religie en nationalisme samen. Zij is de ziel van de natie die moet worden beschermd tegen ‘ant...

[Lat. devotus, van devovere, -votum = toewijden aan godheid] vroom, godvruchtig; de devoten, de fijnen.

vroom; toegewijd

vroom, godvruchtig.

[Lat. devovere, toewijden], I. bn. en bw. (devoter, -st), 1. vroom, godvruchtig: in een devote stemming zijn; 2. (bij uitbreiding) stil onderworpen, geheel iemand toegewijd; II. zn.m. (-voten), volgeling van de moderne devotie.

vroom, ootmoedig; ook: schijnheilig.

adj. & adv., bidêst, from.

(<Fr.), bn. bw. (devoter, -st), 1. vroom, godvruchtig: in een devote stemming zijn ; een allerliefst devoot gezichtje ; 2. (bij uitbr.) stil onderworpen, geheel iemand toegewijd.

vroom, godvruchtig; ootmoedig.

vroom, godvruchtig; ootmoedig; (ook wel:) fijn schijnheilig.

bn.; devoter, -st (Fr. dévot, Lat. devotus: vroom, godvruchtig); zn.: de devoten, a) de fijnen, b) godsdienstige beweging op het einde der Middeleeuwen.

(de'vo:t) bn. en bw. (devoter, -st) 1. vroom, godvruchtig. 2. onderdanig, eerbiedig.

devoot, - vroom, ootmoedig; ook: schijnheilig.

vroom, godsdienstig.

Fr., godvruchtig.

DEVOOT, bn. bw. (devoter, -st), vroom: in eene devote stemming zijn; een allerliefst devoot gezichtje; (bij uitbr.) stil onderworpen, geheel iemand toegewijd.

devoot - bn. en bijw. (devoter, devootst), vroom, godsdienstig; de devoten, de vromen, (ook) schijnheiligen