Wat is de betekenis van Determinatie?

determinatie - Zelfstandignaamwoord 1. bepaling, vaststelling, besluit 2. (filosofie) het doen ontstaan van een ondergeordend begrip door toevoeging van een nieuw kenmerk Woordherkomst Naamwoord van handeling van determineren met het achtervoegsel -atie

vaststelling, besluit, bepaling; (biol.) vaststelling van familie, geslacht en soort van plant of dier.

vaststelling

Vaststellen van de aard en/of de bestemming van een te onderzoeken voorwerp door bepaling van de soort of het type waartoe het voorwerp behoort. Determinatie vindt plaats aan de hand van nauwkeurig bepaalde kenmerken, vaak opgenomen in zogenaamde determinatietabellen (biologie).

Als term in het zgn. Vernieuwd Secundair Onderwijs (V.S.O.): vaststelling van -, definitieve beslissing inzake de studierichting van een leerling. Het Type I omvat alle onderwijsvormen die volgen op het lager onderwijs en bestaat uit drie cykli van twee jaren, gericht op observatie, oriëntatie en determinatie, Erfdeel 1979, 537....

bepaling; beschikking; besluit.

(<Fr.), v. (-s), bepaling, vaststelling, besluit.

v. bepaling; beschikking; besluit.

(filosofie) Volgens de logica ontstaat uit een ruimer of bovengeordend begrip een enger of ondergeordend begrip door toevoeging van een nieuw kenmerk. Dit heet determinatie. Door toevoeging van de eigenschap gelijkzijdigheid ontstaat op deze wijze uit het begrip parallelogram het begrip ruit; uit het begrip ruit door toevoeging van het kenme...