Wat is de betekenis van demonstratief?

demonstratief - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: de-mon-stra-tief 1. met opzet de aandacht trekken om iets duidelijk te maken ♢ demonstratief verscheurde hij de overeenkomst Bijvoeglijk naamwoord: de-mon-stra-tief ...

aanwysende voornaamwoord; met gebare; bewysend; aantonend; aanwysend.

aanwijzend; bewijzend; betogend; druk doend

...

(<Fr.-Lat.), I. bn. bw., 1. (taalk.) aanwijzend; 2. er op gericht om de aandacht te vestigen op de meningen en gevoelens van een persoon: een demonstratief optreden ; II. zn. o., aanwijzend woord.

aanwijzend; bewijzend; (ook;) met vertoon zijn gevoelens aan de dag leggend, druk doend.

bn., bw. (Fr. [Lat. demonstrativus]: bewijzend; opzettelijk een opvallende houding aannemend om zijn gevoelens kenbaar te maken, om vertoon te maken; spraakk. aanwijzend). (de = dee).

(demonstra'ti:f) bn. (...tieve) en bw. 1. bewijzend. 2. betogend. 3. Taalk. aanwijzend.

[Fr.], I. bn. En bw., 1. (taalkunde) aanwijzend; 2. erop gericht om de aandacht te vestigen op de meningen en gevoelens van een persoon: een optreden; II. zn., o., aanwijzend woord.