Wat is de betekenis van Defectivum?

o. defectiva (Lat. defectief 2).

Defectivum - (Lat. deficere = ontbreken) noemt men in de grammatica een woord, dat slechts in enkele vormen gebruikt wordt. Soms hangt dit samen met de beteekenis, zooals bij de zgn. onpersoonlijke werkwoorden, bijv. het sneeuwt.

[Lat. defectivus, gebrekkig], o. (-va), (taalkunde) ben. voor woorden die zich onderscheiden van woorden van dezelfde categorie door de ongebruikelijkheid van bepaalde afleidingen. Defectiva in het Ned. zijn b.v. de zelfstandige naamwoorden raad en geruis, waarvan geen meervoud bestaat, terwijl meervoudsvorming bij zelfstandige naamwoorden doorgaan...

In de spraakkunst een woord waarvan slechts een beperkt aantal vormen in gebruik zijn, b.v. woorden die uitsluitend enkelvoudig of meervoudig voorkomen, werkwoorden waarvan slechts enkele personen, tijden of wijzen gebruikelijk zijn, enz.