Wat is de betekenis van Defectief?

(<Fr.), I. bn., gebrekkig, onvolledig; (taalk.) defectieve werkw., die niet alle vormen of tijden hebben; II. zn. o., defectief ww.

gebrekkig, onvolledig

gebrekkig, onvolledig, beschadigd; niet alle tijden of vormen hebbend (van werkwoorden).

Fr. 1 bn. (gebrekkig; onvolledig; spraakk. v. w.w.: niet alle vormen of tijden hebbend): een - werkwoord, b.v. zullen; 2 o. defectieven (een defectief werkwoord).

[Lat.], I. bn., gebrekkig, onvolledig; (taalkunde) defectieve werkwoorden, die niet alle vormen of tijden hebben; II. zn. o., defectief ww., defectivum.

defectief, - gebrekkig, onvolledig.

DEFECTIEF, bn. gebrekkig, onvolledig.

...